مقایسه آموزش به روش تجربه و عمل(با تأکید بر بازی) با روش‏های زبانی و تأثیرآنها بر پیشرفت تحصیلی ریاضی دانش‏آموزان پسر پایه دوم شهرستان زرین شهر در سال تحصیلی ۸۶-۸۵

پژوهش‏حاضر به‏منظور «مقایسه‏آموزش به روش‏تجربه و عمل(با‏تأکید بر‏بازی) با روش‏های زبانی و تأثیر آنها بر پیشرفت تحصیلی ریاضی دانش‏آموزان پسر پایه دوم ابتدایی شهرستان زرین شهر انجام گرفت». جامعه آماری این پژوهش عبارت بود از:کلیه دانش‏آموزان پسر پایه‏دوم شهرستان‏زرین‏شهر که در‏سال تحصیلی ٨٦­٨۵مشغول به تحصیلبوده‏اند، و از بین جامعه مذکور به صورت نمونه‏گیری خوشه‏ای چندمرحله‏ای ٦٠نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند که٣٠نفر در گروه‏آزمایش و ٣٠نفر در گروه‏گواه قرار گرفتند. روش انجام پژوهش در پژوهش‏حاضر، نیمه‏آزمایشی وطرح‏پژوهشی‏مورد‏استفاده، طرح‏پیش‏آزمون- پس‏آزمون با گروه‏کنترل بوده است. ابتدا محقّقان با استفاده از آزمون محقّق ساخته از هر دو گروه پیش‏آزمون به عمل آورد، سپس در گروه آزمایش به آموزش‏ضرب به روش تجربه و عمل با تأکید بر بازی پرداخته و در گروه گواه معلم کلاس همین مفهوم را با روش‏های زبانی و متداول تدریس‏کردند. و در پایان از هر دو گروه پس‏آزمون به عمل آمد.به منظور تجزیه و تحلیل آماری داده‏ها نیز از تجزیه و تحلیل واریانس یک طرفه استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که: - پیشرفت تحصیلی مفهوم ضرب در ریاضی دانش‏آموزان پسر پایه دوم ابتدایی که به روش‏تجربه وعمل آموزش دیده‏اند، نسبت به دانش‏آموزانی که با روش‏های زبانی آموزش دیده‏اند، به‏صورت معناداری بالاتر است.  - پیشرفت تحصیلی مفهوم ضرب در ریاضی دانش‏آموزان قوی پسر پایه دوم ابتدایی که به روش تجربه وعمل آموزش دیده‏اند، نسبت به دانش‏آموزان قویی که با روش‏های زبانی آموزش دیده‏اند، تفاوت معناداری وجود ندارد. - پیشرفت‏تحصیلی مفهوم ضرب در ریاضی دانش‏آموزان متوسط پسر پایه‏دوم ابتدایی که به روش‏تجربه وعمل آموزش دیده‏اند، نسبت به دانش‏آموزان متوسطی که با روش‏های زبانی آموزش دیده‏اند، به‏صورت معناداری بالاتر است. - پیشرفت‏تحصیلی مفهوم‏ضرب در ریاضی دانش‏آموزان ضعیف پسر پایه دوم ابتدایی که به روش تجربه وعمل آموزش دیده‏اند، نسبت به دانش‏آموزان ضعیفی که با روش‏های زبانی آموزش دیده‏اند، به‏صورت معناداری بالاتر است.